Η Χρυσηίδα Δημουλίδου , όταν άλλοι ακόμα σιωπαίνουν , με γενναιότητα και τόλμη βγήκε και μίλησε ανοικτά για τις παρενέργειες που εμφανίστηκαν στο σώμα της μετά την δεύτερη δόση του «σωτήριου σκευάσματος» κατά του κορονοϊού. Η γνωστή συγγραφέας Χρυσηίδα Δημουλίδου, κατέθεσε αγωγή κατά της Pfizer ζητώντας αποζημίωση για τα προβλήματα υγείας που της προκάλεσε το εμβόλιο.
Η συγγραφέας ανέφερε ότι έπαθε αυτοάνοσο νόσημα, λύκο, και δημοσίευσε φωτογραφίες της με τα σημάδια στο σώμα της.
«Η δική μου ιστορία ξεκίνησε στις 12 Ιουνίου 2021, όταν πήγα να κάνω τη δεύτερη δόση του εμβολίου. Αμέσως μετά την επόμενη ημέρα, ένιωθα σαν να είχα τρακάρει με τρένο. Δε μπορούσα να σηκωθώ από το κρεβάτι, είχα τρομερό πονοκέφαλο και αδιαθεσία. Τη μεθεπόμενη ξύπνησα με αυτά που βλέπετε στο χέρι μου. Πάνω στην παραζάλη μου, κάπου έξυσα το χέρι μου και το μελάνιασα, δεν έδωσα σημασία. Πέρασε σε 10 ημέρες και στη συνέχεια σε δύο ημέρες ξαναβγήκε. Και συνεχίζεται μέχρι και σήμερα» δήλωσε η Χρυσήιδα Δημουλίδου ενώ στην συνέχεια άρχισε η ραγδαία πτώση των μαλλιών της, το πρόσωπό της να παραμορφώνεται, να βγάζει εξανθήματα , να έχει κούραση και πονοκεφάλους και να μυρίζει οσμή καπνού. Ένιωθε συνεχώς κουρασμένη και δεν μπορούσε να πάρει τα πόδια της.
Η ίδια αναρωτιέται σε ποιο πείραμα έλαβε μέρος εν αγνοία της και προβληματίζεται για το τι διακυβεύεται πίσω από όλο αυτό;
Χαρακτηριστικά παρομοιάζει την κοινωνία σαν ένα γυάλινο βάζο που μέσα του συνυπάρχουν μαύρα και κόκκινα μυρμήγκια. Παρόλη την διαφορετικότητα τους τα μυρμήγκια συμβιώνουν ειρηνικά. Αν όμως κάποιος αρχίσει και κουνάει το βάζο, τα μυρμήγκια θα αρχίσουν να καταπλακώνουν το ένα το άλλο και να σκοτώνονται. Τα μαύρα θα νομίσουν ότι εχθροί τους είναι τα κόκκινα και τα κόκκινα ότι οι εχθροί τους είναι τα μαύρα. Θα αλληλοκατηγορούνται θα αλληλοσκοτώνονται χωρίς να αντιλαμβάνονται ότι υπεύθυνος είναι αυτός που κουνάει το βάζο.
Αυτό συμβαίνει και στην κατακερματισμένη σημερινή κοινωνία. Πριν λοιπόν κατηγορήσουμε με ευκολία τον διπλανό μας ας αναρωτηθούμε:
Ποιος κουνάει το βάζο; Γιατί το κάνει; Ποια συμφέροντα εξυπηρετεί; Θέλει πράγματι το καλό μου;
Το σημαντικό είναι να αποφασίζουμε εμείς για τον εαυτό μας.
