Στον ανάποδο θαυμαστό κόσμο της Νέας Κανονικότητας της σύγχυσης και της παραπλάνησης οι λέξεις που άλλοτε αποτελούσαν αρχές απαραβίαστες στον ηθικό κώδικα μιας συγκροτημένης κοινωνίας έχασαν ολοκληρωτικά το νόημα τους και την ισχύ τους. Και μαζί με τις λέξεις κατέρρευσε και όλο το σύστημα μέσα στο οποίο συσχετιζόμασταν και χτίζαμε το μέλλον μας.
Η πολιτική προστασία μετατράπηκε σε υπηρεσία καταστολής του πολίτη. Ο ένστολος που παλιά έδινε της αίσθηση της ασφάλειας τώρα δημιουργεί την υποψία της καταδίωξης με την κατάχρηση της εξουσίας που επιδεικνύει σε κάθε ευκαιρία.
Ο υποχρεωτικός εμβολιασμός που καταπατά την βασική αρχή του αυτεξούσιου σύμφωνα με την Δίκη της Νυρεμβέργης και την συνθήκη του Οβιέδο βαφτίστηκε κοινωνική ευθύνη και όσοι αντιστάθηκαν σε αυτόν ονομάστηκαν ψεκασμένοι, περιθωριακοί, εχθροί του λαού και δημιουργήθηκε ολόκληρη καμπάνια ενάντια στον φασισμό των αντιεμβολιαστών.
Οι ορθές πολιτικές αποφάσεις άλλωστε, έχουν κέντρο πάντα το καλό των πολιτών σύμφωνα με τις ανακοινώσεις του πρωθυπουργού που δεν μειώνει τις τιμές στα βασικά είδη ανάγκης του λαού γιατί κάτι τέτοιο θα ωφελούσε τους μεσάζοντες και όχι τους πολίτες. Με αυτή την λογική είναι προτιμότερο ή να πεθάνεις από την πείνα ή να τρως τα αποφάγια από τα σκουπίδια.
Στην ίδια συντεταγμένη λειτουργούν και οι ανακοινώσεις των υπουργών που κρύβουν την αλήθεια για να προστατέψουν τους πολίτες ’Άλλωστε αυτοί ξέρουν καλύτερα από εμάς. Έχουν σπουδάσει στα κολλέγια , έχουν φυτευτεί σε θέσεις ευθύνης και εξουσίας, περιτριγυρίζονται από αυλοκόλακες κερδίζουν μερικές χιλιάδες ευρώ χωρίς να έχουν το άγχος της καθημερινότητας και την αγωνία να φτάσουν τα χρήματα μέχρι το τέλος του μήνα . Είναι έντιμοι, έχουν ευθυκρισία και ξέρουν να παραδέχονται τις αστοχίες τους και να αποχωρούν όταν δεν ανταποκρίνονται στα καθήκοντα τους.
Οι εγκληματικές ενέργειες και παραλήψεις μετονομάστηκαν αναγκαστικές θυσίες και η αιματοχυσία νέων ανθρώπων χρεώνεται στην κακιά την ώρα έτσι ώστε οι ηθικοί αυτουργοί να συνεχίζουν ανεμπόδιστα τα μοιραία λάθη τους και να συνεχίζουν να απολαμβάνουν την ατιμωρησία τους.
Ο political correct πολίτης είναι αυτός που συμμορφώνεται στις εντολές αδιαμαρτύρητα, είναι αδιάφορος και παθητικός και συνεχίζει αποχαυνωμένος την ζωή του ξαπλωμένος στον καναπέ του παίζοντας βιντεοπαιχνίδια και περιμένοντας με ανυπομονησία το επόμενο επίδομα και καλάθι της ζητιανιάς. Είναι πάντα ευχαριστημένος για την μικροαύξηση που παίρνει και φιλά τα χέρια του ευεργέτη του.
Η Ιατρική εγκατέλειψε τον Κώδικα Ιατρικής Δεοντολογίας . Το ιπποκρατικό αξίωμα “ωφελέειν ή μη βλάπτειν” που είναι καθήκον, υποχρέωση και θεμελιώδης αρχή του θεραπευτή προς τον ασθενή παραγκωνίστηκε. Ο γιατρός μετατράπηκε σε dealer των συμφερόντων των Big Pharma, ακολουθεί κατά γράμμα τις εντολές τους, βγάζει μελέτες κατά παραγγελία και τις επικαλείται προκειμένου να προωθήσει ανεξέλικτα αδοκίμαστα εμβόλια, φάρμακα και ύποπτα σκευάσματα εις βάρος τις περισσότερες φορές της δημόσιας υγείας. O Π.Ο.Υ ( Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας πιέζει τα 194 κράτη μέλη να του δώσουν τον πλήρη έλεγχο όλων των πραγμάτων και την δυνατότητα να επιβάλει στις χώρες τους υποχρεωτικότητες και εγκλεισμούς σε κάθε υποτιθέμενη πανδημία.
Η Αποδοχή της διαφορετικότητας σημαίνει αποδοχή της διαστροφής και της ανωμαλίας. Αν κάποιος τολμήσει να διαμαρτυρηθεί για την drug queen που καλείται να διαβάσει παραμύθια στα νήπια αυτόματα θεωρείται οπισθοδρομικός και ομοφοβικός. Έτσι το φυσιολογικό γίνεται επιλήψιμο και το κανονικό ντεμοντέ.
Η Δικαιοσύνη έγινε από ανεξάρτητη , υποχείριο της εκάστοτε Κυβέρνησης , εφαρμόζει τους νόμους κατά παραγγελία παρεκτρέποντας από το Σύνταγμα και υπηρετεί να συμφέροντα των ημετέρων καταπατώντας την αρχή της ανεξαρτησίας και της αμεροληψίας με βάση την οποία θα έπρεπε να εξασκεί τα καθήκοντα της.
Η πράσινη ανάπτυξη και οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας δεν είναι τίποτα άλλο από τις κακόγουστες ανεμογεννήτριες που καταστρέφουν το φυσικό κάλλος μαζί με τις ατελείωτες πεδιάδες που αντικαταστήθηκαν από τα πάνελ φωτοβολταικών. Η προστασία των φυσικών πόρων ισούται με την μεταβίβαση των βασικών αγαθών στα χέρια των ιδιωτών, οι οποίοι με το πρόσχημα της καλύτερης διαχείρισης των πόρων, υπερκοστολογούν την οικιακή κατανάλωση κερδίζοντας εκατομμύρια ευρώ από την αισχροκέρδεια. Οι πράσινες επιχειρήσεις με την μέγιστη οικολογική συνείδηση αυτό που κάνουν είναι να προκαλούν μια συνεχόμενη καταστροφή του φυσικού πλούτου κατηγορώντας τους πολίτες ότι αυτοί ευθύνονται επειδή πίνουν τον καφέ τους με πλαστικό καλαμάκι.
Ο περίπατος στην φύση, η βόλτα στο πάρκο, η έκθεση στον ήλιο, το κολύμπι στην θάλασσα, το παιχνίδι στην παιδική χαρά αυτόματα έγιναν επικίνδυνα και πλήρωνε πρόστιμο όποιος παραβίαζε τις εντολές που του ζητούσαν να παραμείνει έγκλειστος για το καλό της ανθρωπότητας. Με αυτόν τον τρόπο ποινικοποιήθηκε η χαρά, η ανεμελιά, και έγινε επικίνδυνος όποιος επιχειρούσε να αναπνεύσει καθαρό αέρα.
Και φτάσαμε στο σήμερα. Αυτός που αγαπά την πατρίδα του, λυπάται για κάθε δάσος που καίγεται, πληγώνεται που τα Νησιά, οι θάλασσες, οι ακτές, όλα όσα ανήκουν στον Ελληνικό λαό παζαρεύονται έναντι πινακίου φακής, αυτός που πονάει για κάθε Έλληνα που πεινάει, για κάθε νέο που ξενιτεύεται, καταγράφεται ως εθνικιστής με ακροδεξιές πεποιθήσεις και όχι σαν πατριώτης που σέβεται και τιμά τον τόπο που τον γέννησε.
Έτσι το άσπρο έγινε μαύρο, το χρήσιμο άχρηστο, το καλό κακό τα πολλά λίγα, το άδικο δίκαιο, το άσχημο όμορφο, το παράλογο λογικό, το σαθρό φυσιολογικό, το ψέμα αλήθεια, το ανήθικο ηθικό , η πίστη ιδεοληψία, το βέβηλο ιερό, ο εκβιασμός κίνητρο, η αγάπη για την πατρίδα ρατσισμός. Η Δημοκρατία επιβάλλεται με επιτήρηση, χρειάζεται πιο αυστηρούς περιορισμούς για να προστατευτεί από τους αρνητές της και αυξάνει τους εξαναγκασμούς απέναντι στο φασισμό.
Η Νέα Κανονικότητα με φόντο οργουελικό είναι εδώ. Πρόκειται για τον Ανάποδο Κόσμο όπου το φιλελεύθερο πολίτευμα γίνεται όλο και περισσότερο ολοκληρωτικό βασισμένο στον φόβο, στη διαστρέβλωση ως την πλήρη αντιστροφή της πραγματικότητας βάσει των τριών συνθημάτων του «1984»: «Ο πόλεμος είναι ειρήνη», «η ελευθερία είναι σκλαβιά», «η άγνοια είναι δύναμη». Στο σήμερα , όπου το δύο συν δύο κάνουν πέντε, ο λόγος και η ψυχή που αντανακλά όλη την πνευματική υπόσταση της Ελληνικής ταυτότητας και αποτελεί το μίτο που μας οδηγεί στα μύχια της ανθρώπινης ύπαρξης γίνεται πτωχότερος και μαζί με αυτόν συρρικνώνεται και υποδουλώνεται το Ελληνικό Πνεύμα.
Αυτό θέλουμε;
Αυτό μας αξίζει;
Έλενα Καράμπελα
