Ο άνθρωπος έχει ανάγκη από 3 είδη τροφής

της Φωτεινής Μπλιάτσου

Ο άνθρωπος έχει ανάγκη από 3 είδη τροφής.

Την τροφή για να καλύψει το αίσθημα της πείνας, τη φυσική τροφή,

Την τροφή για την ανάπτυξη του συναισθηματικού  του κόσμου, τη συναισθηματική τροφή.

Και την τροφή για την καλλιέργεια της ψυχής, την πνευματική τροφή.

 

Το ακόλουθο κείμενο είναι μια κατάθεση ψυχής της κας Φωτεινής Μπλιάτσου, ιδρύτριας της τράπεζας τροφίμων Θεσσαλίας και του αγροκτήματος Ευκαρπία.  Περιέχει πολλά μηνύματα που μας δίνουν ελπίδα και κουράγιο να συνεχίσουμε τον αγώνα μας, ώστε να μην ξεχάσουμε ποιοι είμαστε, που βρισκόμαστε και τι θέλουμε.

Σας ευχαριστώ ιδιαίτερα για την πρόσκληση σας να μιλήσω ως ελληνίδα γεωργός και επιχειρηματίας για όλη αυτή την εμπειρία μου ως εργαζόμενη στην ελληνική γη του θεσσαλικού κάμπου.

Μπορώ να γράψω βιβλίο εμπειρίας πρότυπων καλλιεργειών, και γνώσεων, σε συνεργασία με εξαιρετικούς καθηγητές πανεπιστημίου του ΕΘΙΑΓΕ (Εθνικό Ίδρυμα Αγροτικής Έρευνας), της γεωπονίας, της γενετικής, και με άψογη συνεργασία με το ΤΕΙ Θεσσαλίας και την Αμερικανική Γεωργική Σχολή.

Καλλιέργεια της γης είναι η συνεργασία της θεωρίας με την πράξη. Με αρκετή απόκλιση επι της πρακτικής εφαρμογής.

Οι πολιτικές αποφάσεις πάνω στον αγροτικό τομέα, ιδιαίτερα των τελευταίων ετών, όπως είναι η αλόγιστη αύξηση του κόστους παραγωγής των καλλιεργειών, του πετρελαίου και του ρεύματος, και οι πολύ χαμηλές τιμές στα προϊόντα που παράγουμε, μας ωθούν στο να απομακρυνθούμε από την καλλιέργεια της γης και το πιο λυπηρό είναι ότι πολλοί νέοι μορφωμένοι καλλιεργητές φεύγουν στο εξωτερικό.

Νιώθω μεγάλη θλίψη να μείνει μια πατρίδα γερασμένη.

Όλα τα προηγούμενα χρόνια, ξοδέψαμε χρήματα για τον εκσυγχρονισμό στη νέα τεχνολογία για την αναβάθμιση και αξιοποίηση με τον καλύτερο τρόπο των εκτάσεων και των καλλιεργειών μας

Τελικά ήμασταν θεατές της καταστροφικής πλημμύρας του θεσσαλικού κάμπου, ανήμποροι να προστατεύσουμε τις σοδειές και τις υποδομές μας.

Θρηνώ τις απίστευτες καταστροφικές πυρκαγιές ιερών δασών σε όλα τα σημεία της χώρας μας και δεν έχουν σβήσει ακόμα τα δάκρυα της τραγωδίας των Τεμπών, ως μάνα, ως φίλη, ως συγγενής και ως πολίτης αυτής της χώρας.

Νιωθω οτι ειμαι βαρος σε αυτη τη χωρα με μονη υποχρεωση να γινω επαιτης, ως γεωργος, και να πληρωνω φορους ως πολιτης.

Οι γεωργοί δεν είμαστε επαίτες, ούτε κάθε ελληνικό σπίτι.

Ως Ελληνίδα γεωργός αισθάνομαι προσβεβλημένη με όλα αυτά που συμβαίνουν γύρω μας.

Ως γεωργός έμαθα να αντιμετωπίζω τις προκλήσεις στην εργασία μου, να υπερβαίνω τα όρια μου, τόσο της σωματικής αντοχής, όσο και του φόβου, και να σκέφτομαι πάντα το καλό έργο.

Ωράριο εργασίας χωρίς μέτρημα.

Τα δύο μου παιδιά τα μεγάλωσα επάνω στα αγροτικά μηχανήματα, κάνοντας τις κατάλληλες χρονικές εργασίες επι των μεγάλων καλλιεργειών.

Εκπαιδεύτηκαν στο έργο και στην αγάπη τους για τη γη.

Τα τελευταία χρόνια, αφού παρέδωσα την σκυτάλη μου και στους δύο γιους μου, ασχολούμαι με τα εκπαιδευτικά προγράμματα των σχολείων στη μύηση των παιδιών  στον κόσμο των βοτάνων και των καλλιεργειών.

Τα εγγόνια μου και οι σπουδές μου στη δημοσιογραφία, στη διοίκηση επιχειρήσεων και στην ψυχολογία, με ενέπνευσαν να δομήσω αυτά τα εκπαιδευτικά προγράμματα, καλλιεργώντας τη συναισθηματική ανάπτυξη τους και τη σημασία των πέντε αισθήσεων.

Απο πολύ μικρά τα παιδιά γνωρίζουν τα φυτά και τις ιδιότητες τους, την καλλιέργεια λαχανικών, λουλουδιών και βοτάνων, και μαθαίνουν να φροντίζουν με επιμέλεια, καθαρότητα, σειρά και πειθαρχία τον εαυτό τους και το περιβάλλον τους. Έξω στη φύση με τη μορφή παιχνιδιού, η γνώση και η συναισθηματική τους ανάπτυξη έρχεται αβίαστα.

Η διαχείριση των συναισθημάτων, αρνητικών και θετικών, γίνεται με την επαφή στη γη παράγοντας έργο.

Η καλαισθησία και η ομορφιά αποτυπώνεται στην ψυχή τους από πολύ μικρή ηλικία. Συνειδητοποιούν την αξία και το σεβασμό της ανθρώπινης υπόστασης, γνωρίζοντας ότι είμαστε κρίκος της αλυσίδας της φύσης.

Το 2018 ίδρυσα την τράπεζα τροφίμων Θεσσαλίας, εθελοντική εργασία η οποία είναι προτεραιότητα στο καθημερινό μου πρόγραμμα.

Ο άνθρωπος έχει ανάγκη από 3 είδη τροφής.

Την τροφή για να καλύψει το αίσθημα της πείνας, τη φυσική τροφή,

Την τροφή για την ανάπτυξη του συναισθηματικού  του κόσμου, τη συναισθηματική τροφή.

Και την τροφή για την καλλιέργεια της ψυχής,… την πνευματική τροφή.

Δραστηριοποιούμαι ως παραγωγός στο πρώτο είδος τροφής, ευελπιστώντας ότι η δράση αυτή θα καλύψει την φυσική ανάγκη, και θα ευαισθητοποιήσει ένα ελάχιστο κομμάτι της συναισθηματικής και της ψυχικής τροφής.

Έργο της τράπεζας είναι η καταπολέμηση της σπατάλης τροφίμων, πράξη που συμβάλει στην προστασία του περιβάλλοντος, και στην αντιμετώπιση της σκληρότερης μορφής βίας, της φτώχειας.

Η φτώχεια είναι ένα στοιχείο του ανθρώπου που του επιβάλλεται εξωτερικά.

Αλλάζοντας αυτή τη συνθήκη, ο άνθρωπος ελευθερώνεται και ανακαλύπτει τον δημιουργικό του εαυτό.

Αποδεχόμαστε την διαφορετικότητα των α.μ.ε.α, των τυφλών και των κωφάλαλων, με τους οποίους εργάστηκα πολλά χρόνια στο να βρούμε ένα κώδικα επικοινωνίας, εκπαίδευσης, χαράς και δημιουργίας έργου.

Συνεργάστηκα με πολλές ομάδες ανθρώπων διαφορετικών πολιτισμών, όπως Ρομά, Πολωνούς, Ινδούς, Πακιστανούς, Αλβανούς και Έλληνες.

Άνθρωποι με διαφορετικές θρησκευτικές πεποιθήσεις και κουλτούρα.

Συνεργαστήκαμε και συνεργαζόμαστε αρμονικά διότι έχουμε κοινό την ανθρώπινη ιερή παρουσία μας, με στόχο το έργο μας, τον σεβασμό, την διαφορετικότητα, την αποδοχή, την αυστηρότητα.

Η καινοτόμα καλλιέργεια της κλωστικής κάνναβης μας βοήθησε στο να αντιληφθούμε την μοναδικότητα που έχει ο θεσσαλικός κάμπος στην ποιότητα της γης, στο μικροκλίμα και στην παραγωγή άριστης ποιότητας προϊόντων.

Σε αυτό συνετέλεσαν πολύ οι επισκέψεις εξειδικευμένων καθηγητών του Ισραήλ, της Τσεχίας και της Ισπανίας. Όλοι τους έφυγαν εντυπωσιασμένοι θέλοντας να πάρουν ως δώρο μια χούφτα ελληνικής γης.

Η γαλούχηση  μου και η εκπαίδευση μου από εξαιρετικούς γονείς ήταν και είναι το μεγαλύτερο εφόδιο της ζωής μου.

Μεγάλος δάσκαλος στην καλλιέργεια ήταν ο πατέρας μου, πρωτοπόρος,…ακούραστος στο έργο του.

λάτρης της γης, των καλλιεργειών, της αρχαίας ελληνικής γλώσσας, της φιλοσοφίας, της τέχνης και των γραμμάτων.

Απο αυτόν εμπνεύστηκα και εκπαιδεύτηκα στην επιλογή του επαγγέλματος μου.

Αυστηρός διαθέσιμος, ολιγόλογος, και μεγάλος παρατηρητής.

Ρητό που ηχεί στα αυτιά μου: Τα πολλά λόγια είναι φτώχεια. Τα έργα μιλούν από μόνα τους.

Είμαστε ενεργειακά, φωτεινά και θεϊκά όντα. Απλώνεις το χέρι στο σύμπαν, ζητάς το καλό και έρχεται, σκέφτεσαι αρνητικά και το κακό έρχεται.

Απο την υπέροχη μητέρα μου Αλίκη, άψογη στο ρόλο της οικοδέσποινας, της φροντίδας του σπιτιού και των παιδιών, της κοινωνικής προσφοράς, εισέπραξα την αγάπη και εκπαιδεύτηκα.

Άνθρωποι ακούραστοι στο έργο τους, χωρίς ωράριο εργασίας, πάντα διαθέσιμοι στην εκπαίδευση μας.

Το όραμα μου ως Ελληνίδα γεωργός, ως μητέρα, και ως γιαγιά είναι να ζούμε με χαρά, φροντίδα, αγάπη και έμπνευση, ζώντας σε ένα ελληνικό κοινωνικό περιβάλλον, αναδημιουργωντας αρχικά τη γη μας, με ειλικρίνεια, σεβασμό, πνευματικότητα.

Όλοι μαζί ενώνοντας τα χέρια μας, τις γνώσεις μας μπορούμε να ξαναχτίσουμε τον πολιτισμό που μας αξίζει να ζούμε.

Η πίστη βλέπει ενα μπουμπούκι σε ένα βολβό, ένα κήπο σε ένα σπόρο και μια τεράστια βελανίδια σε ένα κουκούτσι.

Τίποτα στη φύση δεν ζει για τον εαυτό του.

Τα ποτάμια δεν πίνουν το δικό τους νερό.

Τα δέντρα δεν τρώνε τους καρπούς τους.

Ο ήλιος δεν λάμπει για τον εαυτό του.

Τα λουλούδια δεν σκορπίζουν το άρωμα τους για τον εαυτό τους.

Ο νόμος της φύσης είναι να ζείς για τους άλλους.

Η ζωή είναι καλή όταν είσαι ευτυχισμένος.

Αλλά η ζωή είναι καλύτερη όταν οι άλλοι είναι ευτυχισμένοι εξαιτίας σου.

Η φύση είναι να υπηρετούμε.

΄Οποιος δεν ζει για να υπηρετεί, δεν εξυπηρετεί να ζει.

Φωτεινή Μπλιάτσου