Σύμπτωση επαναλαμβανόμενη παύει να είναι σύμπτωση.
Κάποτε ακούγαμε ότι το μαύρο χρήμα άλλαζε χέρια στα σκιερά καταγώγια του υπόκοσμου και της παραοικονομίας και ο νους μας πήγαινε στα ναρκωτικά, στο εμπόριο όπλων και στο λαθρεμπόριο κάθε είδους.
Όλοι πιστεύαμε (γιατί έτσι μας βόλευε), ότι η εκτίμηση για την εξαφάνιση ενός εκατομμυρίου παιδιών κάθε χρόνο αποτελούσε προϊόν επιστημονικής φαντασίας. Κι όμως, πιο αναλυτικά, σύμφωνα με τα στοιχεία του International Centre for Missing & Exploited Children(2014), κάθε χρόνο εξαφανίζονται: 800.000 παιδιά στις ΗΠΑ, 100.000 στη Γερμανία, 45.000 στη Βραζιλία, 20.000 στην Αυστραλία και 15.000 παιδιά στη Ρωσία.
Το δημοσίευμα της εφημερίδας τα ΝΕΑ (TA NEA Newsroom 25/05/2020), αναφέρει:
Στοιχεία – σοκ: Στην Ευρώπη εξαφανίζεται ένα παιδί ανά δυο λεπτά!
Σύμφωνα με τα ευρωπαϊκά στατιστικά στοιχεία του Διεθνούς Κέντρου για τα Εξαφανισμένα και υπό Εκμετάλλευση Παιδιά (ICMEC), αναφέρθηκαν 7.582 υποθέσεις εξαφάνισης παιδιών, το 55% αφορούσε φυγές, το 23% γονικές αρπαγές και το 3% εξαφανίσεις μεταναστών και προσφύγων.
Εδώ πρέπει να σημειωθεί ότι ο αριθμός αυτός μπορεί να είναι πολύ μεγαλύτερος, αν λάβει κανείς υπόψη του τα ασυνόδευτα προσφυγόπουλα και τα παρατημένα, χωρίς ληξιαρχικές πράξεις γέννησης παιδιά.
Το μεγάλο ερώτημα επομένως παραμένει αναπάντητο.
Γιατί εξαφανίζονται; Μήπως ανοίγει η γη και τα καταπίνει;
Η απάντηση ακολουθεί πάντα την ίδια πορεία, αρκεί να βρούμε ποια συμφέροντα εξυπηρετούνται και ποιος θα μπορούσε να ωφελείται από αυτό…
Η εμπορία παιδιών είναι σήμερα παγκοσμίως ένα από τα πιο κερδοφόρα εγκλήματα. Σύμφωνα με εκτιμήσεις της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας, τα παγκόσμια ετήσια κέρδη φθάνουν τα 28 δισεκατομμύρια δολαρίων.
Η Eurostat εκτιμά ότι το 15% των θυμάτων εμπορίας ανθρώπων στην Ευρωπαϊκή Ένωση είναι παιδιά.
Από αυτά τα παιδιά, το 2/3 είναι κορίτσια και μόνο το 1/3 αγόρια.
Μόνο το 1-2 % των θυμάτων στην Ευρώπη διασώζονται.
Μόνο 1 στους 100.000 Ευρωπαίους, που εμπλέκονται στη διακίνηση ανθρώπων, καταδικάζεται.
Σύμφωνα με εκτιμήσεις της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας, ο αριθμός των ανήλικων θυμάτων φθάνει τα 5,5 εκατομμύρια.
Ακολουθώντας την άκρη του νήματος
Η διακίνηση παιδιών, το αποκαλούμενο «childtrafficking» έχει πάρει δυσθεώρητες διαστάσεις στις μέρες μας.
Που διοχετεύονται αυτά τα παιδιά και για ποιο λόγο;
Χωρίς να μπορούμε να καλύψουμε όλους τους λόγους, αφού η πραγματικότητα ξεπερνά ακόμα και το πιο ευφάνταστο σενάριο, θα αναφερθούμε σε κάποιους από αυτούς.
1.Σεξουαλική εκμετάλλευση
2.Παράνομη υιοθεσία
3.Εμπόριο οργάνων για μεταμοσχεύσεις
4.Καταναγκαστική εργασία
5.Θυσία στο βωμό του Μολώχ
Εμπόριο παιδικής σαρκός
Η σύμβαση του ΟΗΕ για τα δικαιώματα του παιδιού,που υπεγράφη πριν από 25 χρόνια, αναφέρει ότι κάθε κορίτσι και αγόρι έχει το δικαίωμα στην επιβίωση και στην υγεία. Άλλη μια υποκριτική και παραπλανητική συνθήκη. Κούφια λόγια που αποσκοπούν στο να καταπραΰνουν τις ενοχές και να αποκοιμίζουν τις συνειδήσεις.
Ας θυμηθούμε το μεγάλο σκάνδαλο παιδοφιλίας, που αναδείχτηκε μέσα από τους κόλπους της Γαλλικής Καθολικής Εκκλησίας. Σύμφωνα με τα πορίσματά της έρευνας, 330.000 παιδιά έπεσαν θύματα σεξουαλικής κακοποίησης στην Καθολική Εκκλησία της Γαλλίας τα τελευταία 70 χρόνια.
Η σχέση μεταξύ παιδεραστίας-Βατικανού και Καθολικής Εκκλησίας γενικότερα, δεν είναι τωρινή υπόθεση. Η δικαιοσύνη έχει επεξεργαστεί χιλιάδες τέτοιες υποθέσεις και έχουν γνωστοποιηθεί ακόμα περισσότερες ομολογίες, οι οποίες είτε λόγω χρόνου παραγραφής του αδικήματος είτε λόγω προχωρημένης ηλικίας του κληρικού υπαίτιου, δεν έφτασαν ποτέ στις δικαστικές αίθουσες. Είναι τυχαίο γεγονός ότι η στάση του Βατικανού διακρίνεται από αδιαφορία και συγκάλυψη;
Στην Ελλάδα ένα στα έξι παιδιά θα δεχθεί κάποια μορφή σεξουαλικής βίας στη ζωή του, ένα στα 13 παιδιά θα έχει και σωματική επαφή με τους δράστες και ένα στα 30 θα έχει μια εμπειρία βιασμού ή απόπειρας βιασμού. Ας μην ξεχνάμε, μόλις τον τελευταίο χρόνο, πόσο συχνά μας απασχόλησαν τέτοιου είδους σκάνδαλα.
Για να φρεσκάρουμε τη μνήμη, αναφέρουμε τηνυπόθεση του φίλου του πρωθυπουργού και της υπουργού Πολιτισμού, Δ. Λιγνάδη που μάθαινε «ορθοφωνία» στα αμούστακα προσφυγόπουλα.
Ακολούθησε η σύλληψη του «καλού χριστιανού και οικογενειάρχη» στον Κολωνό, που εξέδιδε την 12χρονη, έχοντας στην κατοχή του μια λίστα με 213 ονόματα συμπατριωτών μας, που ποτέ δεν μάθαμε ποιοι ήταν.
Η ιστορία του Ν. Γεωργιάδη, ενός εκ των «αρίστων» της ΝΔ, ο οποίος πρωτοδίκως είχε καταδικασθεί σε 28 μήνες φυλάκιση για το αδίκημα της ασέλγειας εις βάρος ανηλίκων, κατά συρροήν και κατ’ εξακολούθηση. Ωστόσο, το αδίκημα παραγράφεται σαν να μην είχε συμβεί τίποτα.
Ο καταδικασμένος για παιδεραστία προπονητής 36 ανήλικων αγοριών, Νίκος Σειραγάκης, που είχε καταδικαστεί σε κάθειρξη 401 ετών και είχε αποφυλακιστεί στα 12,5 χρόνια. Ειδικά τον τελευταίο καιρό παρόμοιες περιπτώσεις παρουσιάζονται κατά κόρον στα γνωστά Μέσα Μαζικής Εξαπάτησης.
Κάποιοι για να ξεπλύνουν την ανομία, επικαλούνται την ανεκτικότητα της κοινωνίας σε τέτοια θέματα, αναφερόμενοι στις χώρες της Ασίας, όπου είναι γνωστός και ευρέως διαδεδομένος ο σεξο –τουρισμός με ανήλικους. Είναι κοινή η μοίρα των πτωχών λαών να καταφεύγουν στην πορνεία για να επιβιώσουν.
Ωστόσο, το ηθικό δίλημμα, ποιες συνειδήσεις βαραίνει;
Ποιος κατηγορείται για την εκμετάλλευση της ανθρώπινης ζωής και αξιοπρέπειας;
Ο πλούσιος και πολιτισμένος δυτικός τουρίστας, που επιλέγει να ικανοποιήσει τις διαστροφικές του ορέξεις με μικρά παιδιά ή τα εξαθλιωμένα ανήλικα που προσπαθούν με αυτό τον τρόπο να επιβιώσουν, αφού ζούνε κάτω από το όριο της φτώχειας;
‘Εχε το νου σου στο παιδί
Ένα δίκτυο παιδεραστίας που απευθύνεται στην υψηλή κοινωνία για να λειτουργήσει σωστά χρειάζεται τουλάχιστον τρία στοιχεία:
α) Δημοσιογράφους που παραποιούν αυτά που ξέρουν
β) Εισαγγελείς και δικαστές που δεν ακούν και δεν βλέπουν
γ) Έναν μηχανισμό ξεπλύματος και λεύκανσης των βρόμικων στοιχείων.
Θεωρώντας ότι στον κόσμο τίποτα δεν γίνεται τυχαία, είναι άξιο απορίας γιατί όλα αυτά βγαίνουν τώρα στην δημοσιότητα.
Τα παιδιά είναι το μέλλον της ανθρωπότητας.
Έχουμε καθήκον να τα προστατέψουμε σε ένα κόσμο που χάνεται και να διαφυλάξουμε τα όνειρα τους. Οφείλουμε να σταθούμε άγρυπνοι φρουροί στο πλευρό τους μέχρι να μάθουν να στέκονται στα πόδια τους, μέχρι να ανοίξουν τα φτερά τους και να βρουν το δρόμο τους.
Στο άλμπουμ του «Ο ασυμβίβαστος» με έτος κυκλοφορίας το 1979, ο καλλιτέχνης Παύλος Σιδηρόπουλος, με συνθέτη τον Μίκη Θεοδωράκη και στιχουργό τον Λευτέρη Παπαδόπουλο, έγραψε:
«Κάποτε θα ‘ρθουν να σου πουν
πως σε πιστεύουν, σ’ αγαπούν
και πως σε θένε.
Έχε το νου σου στο παιδί,
κλείσε την πόρτα με κλειδί
ψέματα λένε!»
Ήρθε αυτή η εποχή που οι ειδικοί, κάθε λογής «ειδικοί», στο όνομα του εκσυγχρονισμού, της μοντερνοποίησης της κοινωνίας μας, επιβάλουν το «ΝΕΟ ΘΑΥΜΑΣΤΟ ΚΟΣΜΟ». Πρόκειται για ένα ανάποδο, διαστρεβλωμένο και ασύδοτο κόσμο, που προβάλει την ασχήμια του χωρίς ντροπή και νομιμοποιεί κάθε είδους διαστροφή, επικαλούμενος βαρύγδουπες έννοιες, όπως ισότητα, ελευθερία, ανθρώπινα δικαιώματα. Στη πραγματικότητα πρόκειται για ένα νέου τύπου δικαιωματισμό, μια στρεβλή ηθικολογία, που εισάγει τη Νέα Παρανοϊκότητα, με ένα νέο λεξιλόγιο που εξυπηρετεί το σκοπό αυτό.
Να Θυμάσαι:
Τα παιδιά είναι ο στόχος!
Γιατί αυτά είναι το μέλλον, ένα μέλλον που η παγκόσμια ελίτ θέλει να το κατασκευάσει, όπως την βολεύει…