Όταν οι πλούσιοι γίνονται πλουσιότεροι και οι φτωχοί φτωχότεροι

Οι πολυεθνικές εταιρείες και οι πλούσιοι της ελίτ παίζουν με διαφορετικούς όρους παιχνιδιού από  τους άλλους πολίτες που θεωρούνται μάζα,  αρνούμενοι να πληρώσουν τους φόρους που χρειάζεται η κοινωνία για να λειτουργήσει.

Το ίδιο γίνεται και στην Ελλάδα από το 2010 με πρόσχημα τον εκσυγχρονισμό. Το σίγουρο είναι ότι το 2010 ξεκίνησε με όπλο και τη φορολογική πολιτική- μια άνευ προηγουμένου αναδιανομή εισοδήματος υπέρ των πλουσίων. Και ενώ όλες οι «μεταρρυθμίσεις» μπορούν να ανατραπούν, η πολιτική των φόρων πολύ δύσκολα μπορεί να αλλάξει τουλάχιστον στο ορατό μέλλον. Οι επόμενες κυβερνήσεις μπορεί να καταργήσουν φόρους, να μειώσουν συντελεστές, να αλλάξουν αφορολόγητα, αλλά αυτό που δεν μπορούν να αγγίξουν είναι τη φιλοσοφία της μνημονιακής φορολογικής πολιτικής και τις δομές της. Μια φιλοσοφία που σαφώς ευνοεί τους πλούσιους με δομές που στηρίζουν την υλοποίησή της.

Ήδη έχει αρχίσει να γίνεται ξεκάθαρο ότι η φορολογική πολιτική των μνημονίων βασίζεται στην επιδότηση του πλούτου και στην εξουθένωση της μεσαίας τάξης, η οποία έχει να επιλέξει ανάμεσα στην υποταγή και την εξόντωση. Με το πρόσχημα της φορολογικής εξυγίανσης οι μνημονιακές κυβερνήσεις έχτισαν ένα φορολογικό σύστημα που απομόνωσε -λόγω κόστους- τα χαμηλά και μεσαία εισοδήματα από την τεχνογνωσία της φορολογικής διαχείρισης, ενώ την ίδια στιγμή προσέφερε δεκάδες «παράθυρα» σε όσους είχαν τη δυνατότητα να πληρώσουν.

Καθώς οικονομίες κλείνουν και η ανεργία καλπάζει σε όλες τις χώρες του κόσμου, τα κράτη ξαφνικά αρχίζουν να δίνουν απευθείας χρήματα σε μεγάλες ομάδες του πληθυσμού, στις περισσότερες περιπτώσεις με κάποια εισοδηματικά ή άλλα κριτήρια, που δεν λύνουν ουσιαστικά κανένα πρόβλημα.

Σκεφτείτε έναν εβδομηντάρη συνταξιούχο του ΙΚΑ ή έναν εργαζόμενο μειωμένου ωραρίου ή ακόμα και έναν μικρομαγαζάτορα που με το ζόρι τα βγάζει πέρα. ‘Αραγε τι βάρος σημαίνει για αυτούς κάθε ευρώ που πληρώνουν στη φορολογική διαχείριση των υποθέσεών τους; Λοιπόν τα 100 ευρώ για ένα ετήσιο εισόδημα 8.400 ευρώ είναι ισοδύναμο με τις 2.000 για εισόδημα 200.000 ευρώ και με τις 5.000 για εισόδημα 500.000 ευρώ…

Το 8% του παγκόσμιου πληθυσμού κατέχει το 82,4% του παγκόσμιου πλούτου.

Σε καμιά χρονική στιγμή της ανθρωπότητας η ανισοκατανομή των εισοδημάτων δεν ήταν τόσο κραυγαλέα άδικη. Σύμφωνα με την ΕΛΣΤΑΤ αντιμέτωποι με τη φτώχεια είναι 2.658.400 πολίτες στην Ελλάδα. Ωστόσο η κυβέρνηση αντιμετωπίζει αυτό το καρκίνωμα με ασπιρίνες,

Μέσα σε όλα η τεχνολογία σε βάθος χρόνου θα αντικαταστήσει τον εργαζόμενο. Από τη στιγμή που ένα ρομπότ θα μπορεί να δουλεύει ασταμάτητα χωρίς να ζητά υπερωρίες, άδεια και επιδόματα, ο  μέσος εργαζόμενος θα είναι άχρηστος και περιττός στη παραγωγή και θα πρέπει να μάθει να επιβιώνει με τη βασική εθνική σύνταξη. Οχήματα χωρίς οδηγό , τράπεζες χωρίς υπαλλήλους, ανέπαφες συναλλαγές, ηλεκτρονικές αγοροπωλησίες, ένας απέραντος αυτοματισμός βασισμένος στη τεχνική νοημοσύνη απειλεί τη θέση εκατομμυρίων εργαζομένων. Πρόκειται για ένα κόσμο που θα βγεί στο περιθώριο ελλείψει υψηλών προσόντων και δεξιοτήτων μεγαλώνοντας το χάσμα της κοινωνικής ανισότητας.

Δεν μπορεί ή δεν θέλει η πολιτική εξουσία να πάρει μέτρα ανακούφισης των ευάλωτων κοινωνικών στρωμάτων;

Όλα συγκλίνουν στο γεγονός ότι οι ιθύνοντες βάζουν τα συμφέροντα των ξένων δυνάμεων  που  υπηρετούν πιστά πάνω από το καλό των πολιτών της πατρίδας  και εφαρμόζουν το δόγμα που λέει  ότι για να υποτάξεις κάποιον αρκεί να τον φτωχοποιήσεις.