«Μέχρι και μια ολόκληρη πιστωτική κάρτα καταπίνουμε κάθε εβδομάδα»
ΤΑ PLASTIC PELLETS είναι μικροσκοπικά σφαιρίδια διαμέτρου λίγων χιλιοστών. Αποτελούν την πρώτη ύλη από την οποία φτιάχνονται όλα σχεδόν τα πλαστικά αντικείμενα. Μόνο που αυτά τα σφαιρίδια, προτού καν μετατραπούν σε προϊόντα, καταλήγουν συχνά στο περιβάλλον. Χάνονται κατά τη μεταφορά, τη φόρτωση ή την αποθήκευση, και με τη βοήθεια της βροχής ή του ανέμου «ταξιδεύουν» σε ποτάμια, θάλασσες και ακτές. Εκεί γίνονται «τροφή» για ψάρια και θαλάσσιους οργανισμούς και, τελικά, για εμάς τους ίδιους. Πρόκειται για την αθέατη απώλεια του πλαστικού στην αρχή της αλυσίδας, ήδη από την αφετηρία της παραγωγής του, πολύ πριν το προϊόν φτάσει στα ράφια ή στα χέρια του καταναλωτή.
Ειδικά στην Ελλάδα, η ανεπαρκής ανακύκλωση, η κακή διαχείριση των απορριμμάτων και η συχνή παρουσία πλαστικών σκουπιδιών σε θάλασσες, ακτές και χερσαία οικοσυστήματα επιτείνουν δραματικά το πρόβλημα.
Το πλαστικό αποτελεί επικίνδυνο υλικό: διασπάται γρήγορα όταν εκτίθεται στο περιβάλλον και αναπόφευκτα εισέρχεται στην τροφική αλυσίδα, τόσο στη στεριά όσο και στη θάλασσα.
Ο άνθρωπος έρχεται καθημερινά σε μια «αόρατη» επαφή με αυτά, διαμέσου του νερού, των τροφίμων, μέχρι και του αέρα που αναπνέουμε. Εκτιμάται ότι σε ένα ποτήρι εμφυαλωμένο νερό περιέχονται τρισεκατομμύρια κομματάκια τέτοιων πλαστικών, τα οποία μπορεί να έχουν προέλθει απλώς από τη φυσική μικρο-αποσύνθεση του ίδιου του πλαστικού μπουκαλιού, από την εμφιάλωση μέχρι την τελική κατανάλωση
Η βιομηχανία πλαστικών παράγει τεράστιες ποσότητες μικροσφαιριδίων. Κάθε χρόνο, μόνο στην Ευρωπαϊκή Ένωση υπολογίζεται ότι διασπείρονται στο περιβάλλον πάνω από 150.000 τόνοι μικροπλαστικών.
Σύμφωνα με έρευνα του Ινστιτούτου Θαλάσσιας Προστασίας «Αρχιπέλαγος», σε συνεργασία με τα πανεπιστήμια Edinburgh και Nottingham Trent, η μικροπλαστική ρύπανση έχει ήδη διεισδύσει βαθιά στην τροφική αλυσίδα του Αιγαίου. Κατά τη διάρκεια της έρευνας πραγματοποιήθηκαν δειγματοληψίες από διαφορετικά σημεία του Αιγαίου και αναλύθηκαν είκοσι επτά δείγματα από έξι βρώσιμα είδη. Πρόκειται για τέσσερα εμπορικά ψάρια, την παλαμίδα, την κίτρινη σαυρίνα, τη γόπα και τον σαργό, καθώς και δύο ασπόνδυλα, τον αχινό και το στρείδι (Ostrea edulis). Τα αποτελέσματα είναι αποκαλυπτικά: όλα τα δείγματα (100%) βρέθηκαν επιμολυσμένα με μικροπλαστικά, με 1.302 σωματίδια να καταγράφονται συνολικά στο γαστρικό τους σύστημα.
Τα μικροσκοπικά αυτά πλαστικά μέσω της τροφής εισέρχονται στον οργανισμό μας. Μόλις περάσουν στην κυκλοφορία του αίματος απορροφούνται από κύτταρα του ανοσοποιητικού συστήματος, συγκεκριμένα από ουδετερόφυλλα και φαγοκύτταρα, τα οποία εν συνεχεία διογκώνονται. Τα κύτταρα, διογκωμένα πια, μπλοκάρουν τα τριχοειδή αγγεία. Παρατηρήθηκε ότι σε κάποιες περιπτώσεις το «φράξιμο» αυτό καθαρίζεται φυσικά από τον οργανισμό. Έρευνα που δημοσιεύθηκε φέτος στο Nature Medicine, αποκαλύπτει ότι ο μέσος ανθρώπινος εγκέφαλος περιέχει περίπου μισή κουταλιά μικροπλαστικών που μπορεί να προκαλέσουν σοβαρές ασθένειες όπως άνοια, εγκεφαλικό κτλ
Η απαγόρευση να πίνουμε τον καφέ μας ή τον χυμό μας με πλαστικό καλαμάκι δεν λύνει το πρόβλημα , ούτε να πληρώνουμε την νάυλον σακούλα στο σούπερ μάρκετ, όταν η παραγωγή των πλαστικών κάθε είδους από τις βιομηχανίες εξακολουθούν να λειτουργούν κανονικά.
Κατά τα άλλα , μιλάμε για πράσινη ανάπτυξη, για σεβασμό στο περιβάλλον , για βιωσιμότητα και άλλες βαρύγδουπες έννοιες που αντί να περιορίσουν την μόλυνση , την επιδεινώνουν σημαντικά. Οι ιχθυοκαλλιέργειες , οι ανεμογεννήτριες, τα ηλιακά πάνελ, τα φυτοφάρμακα, τα βαρέα μέταλλα και άλλα πολλά που εξακολουθούν να υπάρχουν στην φύση επιβαρύνουν την υγεία μας και μολύνουν τον πλανήτη μας.
