Ο Κρόνος, ο γιος της Γαίας και του Ουρανού.
Είναι ο ο Τιτάνας που εκθρόνισε τον πατέρα του γιατί έτρωγε τα παιδιά του προκειμένου να αποφύγει την εκθρόνιση του. Ο τρόπος που διάλεξε, ήταν ιδιαίτερα ατιμωτικός εφόσον του έκοψε τα γεννητικά του όργανα, σύμβολο του ανδρισμού του και της εξουσίας του. Αλλά και ο ίδιος ο Κρόνος όταν έγινε «ο βασιλιάς των θεών» έμελε να έχει την ίδια τύχη από το γιο του. Γιατί η εξουσία μεθάει, είναι εθιστική και κανείς δεν θέλει να χάσει την αίσθηση της υπεροχής και τον έλεγχο που ασκεί στους υπηκόους του. Και ενώ θεωρούσε τον εαυτό του παντοδύναμο , ήρθε η στιγμή της δικιάς του τιμωρίας. Η εκδίκηση ήρθε από τον δικό του άνθρωπο. Η σύζυγος του Ρέα τον ξεγέλασε και όταν έκανε τον Δία για να μην τον εξοντώσει ο πατέρας του, έδωσε στον άνδρα της να καταπιεί μια πέτρα τυλιγμένη σε ρούχα αντί για το μωρό της.
Έτσι ο Δίας γλυτώνει τον θάνατο και φυγαδεύεται στη Κρήτη μέχρι να ενηλικιωθεί. Και όταν επέστρεψε έτοιμος πια να αντιμετωπίσει τον πατέρα του, με την βοήθεια των θεών, του έδωσε ένα φίλτρο και τον αναγκάζει να ξεράσει τα άλλα του παιδιά του, την Δήμητρα, την Ήρα , τον Άδη και τον Ποσειδώνα.
Ο Κρόνος αντιπροσωπεύει την αρχετυπική αναπαράσταση της ηγεσίας, της μάχης μεταξύ της παντοδύναμης πατερναλιστικής φιγούρας που ενεργεί καταπιεστικά απέναντι στα ίδια του τα παιδιά. Είναι ο αρχετυπικός αγώνας για την διατήρηση της εξουσίας, ο ενδόμυχος φόβος για την απώλεια της, η ανασφάλεια για την ανατροπή ,και ο εσωτερικός τρόμος για την αντικατάσταση του από έναν άλλο αρχηγό πιο λαοφιλή, πιο ικανό πιο λαοπρόβλητο.
Ο εθισμός στην εξουσία θεωρείται σκληρό ναρκωτικό. Τυφλώνει τον εξουσιαστή τον κάνει αδίστακτο , να μην υπολογίζει τίποτα και κανένα . Δεν έχει ευαισθησίες, ευθυκρισίες, αναστολές και κόκκινες γραμμές. Τα παίζει όλα για όλα προκειμένου να παραμείνει στον ηγετικό θώκο.
Ωστόσο η πτώση είναι αναπόφευκτη. Η τιμωρία έρχεται με θεϊκή παρέμβαση από εκείνους που δεν έχει υπολογίσει. Και η πτώση του δημιουργεί εκκωφαντικό κρότο. Τότε ο αλαζονικός ηγέτης σαν τρομαγμένο ποντίκι τρέχει να κρυφτεί, παρακαλά για έλεος μην τυχόν και τον ευνουχίσουν όπως τον Ουρανό και καλεί το ελικόπτερο να τον σώσει , φυγαδεύοντας τον σε κάποιον εξωτικό προορισμό , εκεί που έχει φροντίσει εκ των προτέρων να ξεπλύνει το μαύρο χρήμα που καταχράστηκε από τον λαό του , σε off shore εταιρείες.
Ο Κρόνος είναι ήδη εδώ και αποκαλύπτει την σαπίλα του πολιτικού συστήματος. Αλλά και ο Χρόνος πλησιάζει και θα έρθει η στιγμή που η Νέμεσις θα αποδώσει δικαιοσύνη.
Οι καταχραστές, οι δοσίλιγοι, οι απατεώνες , οι αλαζόνες θα υποστούν τις συνέπειες των πράξεων τους. Γιατί ο Κρόνος συμβολίζει την ανάληψη ευθύνης, τον σεβασμό, τα όρια. Και ο Χρόνος την ωριμότητα, τα μαθήματα ζωής και την σοφία που αποκτούμε μέσα από αυτά όσο μεγαλώνουμε και ολοκληρώνουμε την επίγεια διαδρομή μας.
Στην ελληνική μυθολογία ο Χρόνος ήταν μία ασώματη αρχέγονη θεότητα, που προσωποποιούσε την έννοια του καιρού που περνά και φέρνει τις αλλαγές μέσα μας και γύρω μας.
Η τιμωρία είναι συμπαντικός νόμος για όλους τους παραβάτες και κανένας τύραννος δεν μπορεί να ξεφύγει από αυτόν. Είναι καθαρά θέμα χρόνου.
Γιατί ο Χρόνος είναι Κρόνος.
