ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΟΛΙΤΙΚΟΠΟΙΗΜΕΝΟ ΠΟΛΙΤΗ ΣΤΟΝ ΑΠΟΛΙΤΙΚ
Πολιτικοποιημένος ονομάζεται ο ενεργός πολίτης που ενημερώνεται για τα κοινά, παίρνει θέση απέναντι στα κοινωνικά και πολιτικά δρώμενα, προασπίζεται και διασφαλίζει τα κοινωνικά του δικαιώματα. Ο πολιτικοποιημένος έχει αναπτύξει την κριτική του σκέψη και διάκριση, αναλαμβάνει την ατομική του ευθύνη, συμβάλει στην ευρυθμία της κοινωνίας, αντιλαμβάνεται τις παγίδες της παραπληροφόρησης και αντιστέκεται στην προπαγάνδα και την χειραγώγηση.
Απολιτίκ είναι ο εφησυχασμένος και αδιάφορος πολίτης απέναντι στις κοινωνικοπολιτικές καταστάσεις που επηρεάζουν τη χώρα του και τη ζωή του. Συνήθως απαξιώνει το υπάρχον πολιτικό σύστημα, δηλώνει απογοητευμένος από τις πολιτικές επιλογές , δεν εμπιστεύεται κανέναν «όλοι το ίδιο είναι», ταυτόχρονα όμως έχει πεισθεί ότι δεν αλλάζει τίποτα και δεν έχει κανένα νόημα η ενασχόληση με τα κοινά .
Άλλωστε η ζωή είναι εδώ και τώρα , όλα τα άλλα αποτελούν ουτοπικές ιδεολογίες. Ο απολιτίκ αναζητά την άμεση ικανοποίηση του υλικού ευδαιμονισμού. Στόχος είναι ο γρήγορος πλουτισμός και η άμεση πρόσβαση στα αγαθά και στις απολαύσεις και ας συνεπάγεται αυτό ηθική αναλγησία και αθέμιτα μέσα. Έχει αποδεχτεί την παρακμή της κοινωνίας και τις εκπτώσεις που καλείται να κάνει στην ποιότητα της ζωής του. Σε αυτό συμβάλουν και οι πολιτικοί αρχηγοί που σαμποτάρουν και διαστρεβλώνουν την δημοκρατική συνείδηση των πολιτών δημιουργώντας την αίσθηση της δυσφορίας και της απαξίωσης.
Έτσι ο πολίτης απομακρύνεται με απέχθεια για τα κοινά και δημόσια θέματα και αναπτύσσει μια εγωκεντρική και ατομιστική νοοτροπία. Κατά συνέπεια με αδιάφορη την κοινωνία, η πολιτική εξουσία λειτουργεί αυθαίρετα αφού εκλείπουν οι μηχανισμοί ελέγχου και λογοδοσίας. Με αυτόν τον τρόπο βαθαίνει το χάσμα ανάμεσα στην κυβέρνηση και τον λαό, υπολειτουργούν οι πολιτειακοί θεσμοί και αποδυναμώνεται η έννοια της Δημοκρατίας.
Η απάθεια και η ανοχή που δείξαμε τις τελευταίες δεκαετίες οδηγούν τη χώρα μας στα βράχια. Αλλά έρχεται μια στιγμή , ένα κομβικό σημείο όπου γίνεται ένα κλικ και όλα ανατρέπονται. Ο κάθε άνθρωπος έχει μία “αχίλλειος φτέρνα” που αν την πειράξεις αφήνει πίσω του όλα τα περί πολιτικής ορθότητας και επαναστατεί. Ζωντανό παράδειγμα η Gen Z του Νεπάλ που διέλυσε κάθε στερεότυπο μέσα σε λίγες μέρες. Σε μια χώρα φτωχή και εξαθλιωμένη , χτυπημένη από τον εγκέλαδο που δέκα χρόνια μετά ακόμα προσπαθεί να επουλώσει τα τραύματα της, με μια κυβέρνηση διεφθαρμένη που προσπαθούσε να σιωπήσει κάθε φωνή που της εναντιωνόταν ή γενιά των απολιτίκ βρήκε τον τρόπο να υψώσει το ανάστημα της και να δηλώσει την παρουσία της.
Μετέτρεψε τα smartphones τους σε όπλα και την απογοήτευσή τους σε κίνημα. Δεν πολέμησε μόνο για τα social media , αυτό αποτέλεσε το εφαλτήριο για να διεκδικήσουν την χαμένη τους αξιοπρέπεια, για μια πατρίδα που τους σέβεται, που τους δίνει ευκαιρίες και δεν τους καταδικάζει στην επαιτεία και την ζητιανιά.
Βουτηγμένοι και εμείς στα σκάνδαλα , στην συγκάλυψη, στην αναλγησία του πολιτικού συστήματος που αδιαφορεί για την δυσφορία του λαού, έχοντας ένα και μοναδικό σκοπό την διατήρηση της εξουσίας, ήρθε η στιγμή να αναλογιστούμε τις ευθύνες μας.
Αν θέλουμε να υπάρχει συνέχεια στο Ελληνικό Έθνος ήρθε η ώρα να απαιτήσουμε αλλαγή του πολιτειακού μας συστήματος.
Έλενα Καράμπελα
