Μια συζήτηση πάνω στις διάφορες εκδοχές παρακμής της νεοελληνικής κοινωνίας, παράλληλα με μια σταδιακή αλλαγή νοοτροπιών, την κατάργηση της κοινής λογικής και των μέχρι σήμερα δεδομένων και αυτονόητων.
Ο βομβαρδισμός των ανθρώπων με εγκλήματα (π.χ. της παιδεραστίας), που χαίρουν συγκυριακά υπέρμετρης δημοσιότητας οδηγεί στην εξαχρείωση νοοτροπιών διαμέσου της εξοικείωσης τους με το αποτρόπαιο.
Διαρρηγνύεται η μέχρι σήμερα κοινή λογική και η κοινωνική συνεκτικότητα. Μέσα από το χωνευτήρι της μεταμοντέρνας ιδεολογίας, της woke κουλτούρας και της κουλτούρας ακύρωσης, η εγχάραξη των νέων αξιών και γνώσεων, ως η πιο αποτελεσματική διαδικασία μάθησης οδηγεί σε μια περίοδο γενικευμένης κρίσης ταυτότητας (ρευστή ταυτότητα).
Με την υπερέκθεση από την νηπιακή ηλικία και εντεύθεν μέσω της «σεξουαλικής» εκπαίδευσης, προκαλείται μέχρι την ενηλικίωση των παιδιών μια ψυχική και συναισθηματική στείρωση, που οδηγεί στην κατάργηση όχι μόνο του φύλου, της ερωτικής επιθυμίας και της κοινωνικοποίησης τους στον φυσικό πραγματικό χώρο.