Η ΔΥΝΑΜΗ ΤΗΣ ΝΟΗΣΗΣ

<span>Η  ΔΥΝΑΜΗ  ΤΗΣ ΝΟΗΣΗΣ</span>

Η κατάργηση της κριτικής  σκέψης ήταν το ζητούμενο όλων των εξουσιών ανά τους αιώνες. Με αργό ρυθμό και με ύπουλη  μεθόδευση το σύστημα για να εξασφαλίσει την εδραίωση του και την πορεία του μέσα στο χρόνο κατάφερε να αποπροσανατολίσει  τον νου του ανθρώπου και να αιχμαλωτίσει την κρίση του.  Για την επίτευξη αυτού του στόχου επιστρατεύτηκαν τεχνικές προπαγάνδας και χειραγώγησης. Παραποιήθηκαν οι ιστορίες των Εθνών, διαστρεβλώθηκαν οι έννοιες, αμφισβητήθηκαν οι αξίες , δολοφονήθηκαν οι χαρακτήρες. Έτσι ο άνθρωπος έχασε την ικανότητα του να φιλτράρει την πληροφορία, να την επεξεργάζεται και να καταλήγει σε λογικά συμπεράσματα. Έμαθε να υπακούει τυφλά στα δόγματα , στις αυθεντίες ,στο θέσφατο της επιστήμης. Υιοθετεί θεωρίες και αντιλήψεις χωρίς αμφισβήτηση και προβληματισμό και παραμένει στο σπήλαιο   χωρίς να βλέπει  το ίδιο το αντικείμενο αλλά την αντανάκλαση του.

      Ο σύγχρονος  ορισμός  της νόησης παρουσιάζεται ως ένας υπολογιστικός νους με απεριόριστο χώρο αποθήκευσης σε data, ανίκανος να συλλάβει την ουσία ,προσκολλημένος μόνο σε ένα μέρος αυτής. Δεν γίνεται καθόλου αναφορά  στην  πνευματική νοημοσύνη ούτε στην συναισθηματική . Το θείο δώρο της νόησης μετατράπηκε σε ένα μηχανισμό που λειτουργεί με αυτοματισμό. Η κριτική σκέψη εκμηδενίστηκε και το μυαλό των  ανθρώπων θόλωσε. Η ανθρωπότητα έστρεψε τη πλάτη της στο φως και επέλεξε το σκοτάδι .  Κατακλύστηκε από την σύγχυση και την απελπισία. Ωστόσο όταν ο εγκέφαλος παίρνει αποφάσεις πρέπει να συμφωνεί το πνεύμα και να συναινεί και  η ψυχή ώστε το άτομο να βρίσκεται σε ισορροπία.

Η ζωή θεωρήθηκε ένα πρόβλημα για να το λύσεις και όχι ένα μυστήριο για να το ζήσεις.

Όλα είναι δρόμος…..

Αναλογιστείτε με πόσα πράγματα  επιχείρησαν να μας εκφοβίσουν και μας ρίξουν τις δονήσεις. Βρεθήκαμε μπροστά στο μεγαλύτερο ψυχολογικό πείραμα όλων των εποχών. Όπου και να σήκωνες το βλέμμα σου μια λέξη επικρατούσε παντού γύρω σου. ΦΟΒΟΣ . Κάποιοι κοντοστάθηκαν για να αντιληφθούν την μεγάλη εικόνα και την αλήθεια την ώρα που άλλοι συμπολίτες μας απλά υπάκουαν τυφλά χωρίς λογική και σκέψη τους εξουσιαστές τους.

Η κριτική σκέψη οδηγεί στην ελεύθερη βούληση

 Όταν ενεργοποιείται η νόηση το ακατόρθωτο γίνεται δυνατό. Οι προκλήσεις της ζωής παύουν να αποτελούν μια διαρκής μορφή άγχους και απειλής και μετατρέπονται σε ευκαιρίες για σημαντικές εμπειρίες που οδηγούν σε αυτοβελτίωση και αυτοπραγμάτωση.

       Όταν η νόηση αναπτύσσεται σε ανώτερη διάσταση, η δύναμη της ενέργειας απελευθερώνεται και το Αόρατο μπορεί να γίνει Ορατό. Ο συνειδητός νους ακολουθεί την ροή του Σύμπαντος και ζητά την ένωση με το Θείο.

      Ανάμεσα στη Λήθη και στην Μνημοσύνη , στον Λήθαργο και την Αφύπνιση υπάρχει το μεγάλο προνόμιο της Γέφυρας. Η Γέφυρα είναι η εκλογή που αργά ή γρήγορα στην διάρκεια της ζωής  του  το άτομο  καλείται να κάνει…… έρχεται η στιγμή για να αποφασίσει με ποιους θα πάει και ποιους θα αφήσει….  Οι βολεμένοι θα βρεθούν στην  Λήθη και οι δυσαρεστημένοι στην Μνημοσύνη. Σε αυτή την περίπτωση η διαδρομή είναι δύσκολη αλλά και μοναδική .Μόνη συντροφιά η δίψα για γνώση. Η αναζήτηση της αλήθειας περιέχει δύσβατα μονοπάτια. Αλλά αν νιώθεις την ανάγκη να την ακολουθήσεις , δεν υπάρχει γυρισμός. Είναι μονόδρομος. Ο νικητής στεφανώνεται με  το Άκτιστο Φως.

Μόνο όταν αναπτύσσουμε την αυτοπαρατήρηση μας, εντοπίσουμε τους λανθασμένους υπολογισμούς μας  θα μπορέσουμε να εξελιχθούμε , να απαλλαχτούμε από τους προγραμματισμούς και να πάρουμε τον έλεγχο της ζωής μας.

Αυτό που πρέπει να θυμόμαστε είναι ότι δεν είμαστε ανθρώπινα όντα που έχουν μια πνευματική εμπειρία αλλά πνευματικά όντα που έχουν μια ανθρώπινη εμπειρία.

Είμαστε ό,τι σκεφτόμαστε. Όλη μας η ύπαρξη καθορίζεται από τις σκέψεις μας. Οι σκέψεις μας παράγουν ενέργεια και η ενέργεια αυτή γίνεται τόσο δυνατή , ικανή να δημιουργεί το θαύμα.

Μόνο όταν συντονιστεί η σκέψη μας με τον Οικουμενικό Νου  όλα μπορούν να αλλάξουν. Η  αλήθεια θα νικάει πάντα το ψέμα . Το Πνεύμα θα νικάει πάντα την Ύλη και το Φως θα νικάει πάντα το  Σκοτάδι. Αρκεί να το πιστέψουμε !!!!

 

                                                                                                   Της   Έλενας  Καράμπελα

Leave a Comment