Το Candid Camera , το πρώτο και μακροβιότερο κωμικό πρόγραμμα βασισμένο σε ριάλιτι, έκανε πρεμιέρα στο ABC στις 10 Αυγούστου 1948 Η μορφή του προγράμματος περιλάμβανε πλάνα καθημερινών ανθρώπων που συλλαμβάνονταν σε φάρσες που τραβήχτηκαν από μια κρυφή κάμερα . Μια αστεία εκπομπή που κανείς δεν υποψιαζόταν ότι αποτελούσε μια αθώα εισαγωγή στην καταγραφή της καθημερινότητας μας μέσω των καμερών που τοποθετούνται σε καίρια σημεία της πόλης.
Το σενάριο της κρυφής κάμερας βασίστηκε σε πέντε στρατηγικές. Αυτές οι «ιδέες» περιλάμβαναν την αντιστροφή κανονικών ή αναμενόμενων διαδικασιών, την έκθεση βασικών ανθρώπινων αδυναμιών όπως η άγνοια ή η ματαιοδοξία, η εκπλήρωση φαντασιώσεων, η χρήση του στοιχείου της έκπληξης ή η τοποθέτηση κάτι περίεργου ή ακατάλληλου. Όπως σημείωσε ο Funt: “Πρέπει να κάνετε πολλές προσαρμογές για να δημιουργήσετε αξιοπιστία στους θεατές και για να μην αντιδράσουν οι ανυποψίαστοι πολίτες όταν τους καταγράφουν εν αγνοία τους.
Στο εγχείρημα αυτό βοήθησε ο ψυχολόγος Kurt Lewin με βάση κάποια πειράματα σχετικά με τις ανθρώπινες συμπεριφορές. Το Candid Camera ήταν διαφορετικό από άλλα προγράμματα, λόγω της εστίασής του στην καθημερινότητα — στα εξαιρετικά πράγματα που συμβαίνουν σε συνηθισμένα, καθημερινά περιβάλλοντα. «Γενιές έχουν εκπαιδευτεί να αποδέχονται τους χαρακτηρισμούς της σκηνής και της οθόνης» σημείωσε ο Φουντ στο χρονικό του για την ιστορία του προγράμματος. «Το κοινό μας πρέπει να ξεμάθει πολλά από αυτά για να δεχτεί το καινούριο»
Η Candid Camera δημιούργησε ένα νέο είδος «προγραμματισμού πραγματικότητας» στα τέλη της δεκαετίας του ογδόντα, συμπεριλαμβανομένων εκπομπών όπως τα πιο αστεία οικιακά βίντεο της Αμερικής και το εντελώς κρυμμένο βίντεο . Το τηλεοπτικό κοινό αναγκάστηκε να γίνει αντανακλαστικό για τον δικό του ρόλο στην παραγωγή της κωμωδίας και στο να σκεφτεί τις πρακτικές της καθημερινής ζωής. “Χρησιμοποιήσαμε καλά το μέσο της τηλεόρασης“, σχολίασε ο Funt.
Αργότερα με όλων των ειδών τα ριάλιτι που κατέκλυσαν την τηλεόραση , το κοινό εξοικειώθηκε με την καταγραφή των προσωπικών του στιγμών χωρίς να βρίσκει κάτι κακό σε αυτό.
Έτσι φθάνουμε στο σήμερα που με πρόσχημα τη δραστική μείωση των τροχαίων ατυχημάτων και των συνεπειών που προκαλούνται από τις παραβιάσεις του ερυθρού σηματοδότη, ο περιφερειάρχης Αττικής Νίκος Χαρδαλιάς υπέγραψε με την ανάδοχο εταιρεία, σύμβαση προμήθειας και εγκατάστασης 388 υπερσύγχρονων καμερών παρακολούθησης στο οδικό δίκτυο αρμοδιότητας της περιφέρειας.
Η τοποθέτηση των καμερών θα γίνει με υπόδειξη της Τροχαίας, σε σημεία υψηλής επικινδυνότητας του λεκανοπεδίου. Ενδεικτικά, θα τοποθετηθούν στις συμβολές των λεωφόρων: Συγγρού, Βουλιαγμένης, Κατεχάκη, Μεσογείων, Κηφισίας, Πειραιώς, Πανεπιστημίου, Κορωπίου, Κηφισού, Βεΐκου Πατησίων, Αμφιθέας, Ποσειδώνος, Θηβών, Δεκελείας κλπ
«Χρειάζεται να αλλάξουμε νοοτροπία, να αλλάξουμε την κουλτούρα μας και σε συνεργασία με την κυβέρνηση, προχωράμε στα ζητήματα που αφορούν τα θέματα αστικής κινητικότητας»
Θα πρέπει εδώ να σημειωθεί ότι η εγκατάσταση των καμερών από μόνες τους δεν μπορούν να αλλάξουν την κουλτούρα και την νοοτροπία μας όπως η αυστηριοποίηση των ποινών σε παραβατικές συμπεριφορές δεν μείωσε την εγκληματικότητα. Είναι θέμα καθαρά επιτήρησης και ελέγχου και όχι οδικής συμμόρφωσης με βάση τον κώδικα οδικής συμπεριφοράς.
