Κάθε καλοκαίρι καίγονται τα δάση εθιμοτυπικά μετατρέποντας την όμορφη ελληνική φύση σε κρανίου τόπο Τα τελευταία χρόνια έχουμε χάσει εκατομμύρια στρέμματα των δασών μας, που κάποτε αποτελούσαν τον εθνικό μας πλούτο. Ολόκληρα οικοσυστήματα έχουν καταστραφεί, εθνικοί δρυμοί και δάση έχουν καεί και κοντά σε αυτά καλλιέργειες και περιουσίες. Η τοπική οικονομία περιοχών που βασιζόταν στο δάσος έχει αλλάξει. Πολλές περιοχές ερημοποιούνται και οι κάτοικοι φεύγουν για να αναζητήσουν αλλού καλύτερες συνθήκες ζωής.
Για το κράτος ωστόσο φαίνεται τα δάση να είναι αναλώσιμα. Ο Πρωθυπουργός μας με καμάρι και υπερηφάνεια μας ανακοίνωσε ότι η Ελλάδα προορίζεται να γίνει η μπαταρία της Ευρώπης.
Έτσι οι πλέον εμβληματικές περιοχές της χώρας, περιοχές προστατευόμενες, περιοχές που εντάσσονται στο Δίκτυο Νatura, περιοχές ιδιαίτερου φυσικού κάλλους, ακόμη και βιότοποι απάτητοι, παραδίδονται δίχως αιδώ και τύψεις στην επέλαση των ανεμογεννητριών. Αυτό πλέον αποκαλείται βιώσιμη αειφόρος ανάπτυξη που σέβεται προπαντός το περιβάλλον και επιδεικνύει μεγάλη ευαισθησία στα οικολογικά προβλήματα και στο οικοσύστημα
Έχοντας γνώμονα αυτήν την ευαισθησία έχουν τοποθετηθεί γύρω στα 5226 αιολικά πάρκα στην Ελλάδα, Επιπλέον περίπου 1.150 τέτοιες υπεράκτιες ανεμογεννήτριες σχεδιάζεται να τοποθετηθούν στις ελληνικές θάλασσες μέχρι το 2050, όλες σε απόσταση από 1 ναυτικό μίλι (ΝΜ), δηλ. 1.852 μ., έως 6 ΝΜ από τις ακτές του Αιγαίου και έως 12 ΝΜ από τις ακτές του Ιονίου, κάτι που θα έχει καταστροφικές επιπτώσεις στο τοπίο, στο θαλάσσιο περιβάλλον και τον τουρισμό των παράκτιων περιοχών.
Οι ανεμογεννήτριες με τυπικό ύψος άνω των 120 μέτρων, δηλαδή περίπου όσο ένα κτίριο τριάντα ορόφων, απαιτούν για την εγκατάστασή τους πυλώνες με καλώδια μεταφοράς ρεύματος, μετεωρολογικούς ιστούς, σταθμούς μετασχηματισμού, βοηθητικές υποδομές, αποψίλωση εκτάσεων καθώς και κατασκευή νέων δρόμων για τη μεταφορά και εγκατάσταση των ογκωδών υλικών
Καθώς τα αιολικά πάρκα γερνούν, οι ανεμογεννήτριες αρχίζουν να καταστρέφονται και χρειάζονται συντήρηση. Ωστόσο, λόγω του υψηλού κόστους που συνδέεται με την αφαίρεσή τους, πολλές εταιρείες επιλέγουν να τα παρατήσουν στη θέση τους. Υπενθυμίζουμε ότι οι ανεμογεννήτριες έχουν προσδόκιμο ζωής περίπου 20 ετών. Μέχρι σήμερα, δεν έχει ακόμη ανακαλυφθεί ένα οικονομικά βιώσιμο μέσο για την ανακύκλωση τους. Ως αποτέλεσμα, οι παλιές ανεμογεννήτριες απορρίπτονται σε χωματερές τοξικών απορριμμάτων. Αυτές οι εγκαταλειμμένες ανεμογεννήτριες ενέχουν σημαντικούς περιβαλλοντικούς κινδύνους και κινδύνους για την ασφάλεια της βιοποικιλότητας, καθώς μπορούν να διαρρεύσουν τοξικές χημικές ουσίες και άλλα επικίνδυνα υλικά στο περιβάλλον, Mπορεί ακόμη και να καταρρεύσουν ή να πιάσουν φωτιά. Επιπλέον χαλάνε την αισθητική, υποβαθμίζουν το τοπίο, και δημιουργούνται ενοχλητικός θόρυβος και περιβαλλοντικοί κίνδυνοι για την κοινότητα.
Παγκοσμίως έως το 2050, οι προβλέψεις είναι ότι θα παράγονται 43 εκατομμύρια τόνοι απορριμμάτων ανεμογεννητριών
Ωστόσο η ανάγκη για περισσότερη ενέργεια θα ανοίξει το δρόμο για νεότερη τεχνολογία δηλαδή μακρύτερων πτερυγίων που μπορούν να σαρώνουν περισσότερο άνεμο και να παράγουν περισσότερη διακοπτόμενη ηλεκτρική ενέργεια.
Οι κυβερνήσεις που επιδότησαν τον σχεδιασμό και την κατασκευή έχουν την ευθύνη να αναζητήσουν πρότυπα αποκατάστασης και ανακύκλωσης μέχρι την τελευταία βίδα, Πράγμα που μέχρι στιγμής δεν φαίνεται να απασχολεί τους ειδικούς..
Όλο και περισσότερες χώρες απορρίπτουν τα αιολικά πάρκα.
Ο Robert Bryce μόλις ολοκλήρωσε την ενημέρωση της « Βάσης δεδομένων απόρριψης ανανεώσιμων πηγών ενέργειας » για να συμπεριλάβει μια σειρά περιορισμών ή απορρίψεων που έχουν θεσπιστεί στην Αϊόβα, το Ιλινόις και το Οχάιο.
Η Σουηδία άλλαξε την στάση της εγκατέλειψε το «Ασταθές» Πράσινο Πρόγραμμα Ηλεκτρισμού και επέστρεψε στην Πυρηνική Ενέργεια. Η υπουργός Οικονομικών Elisabeth Svantesson ανέφερε την ανάγκη για ένα πιο «σταθερό σύστημα παροχής ηλεκτρικού ρεύματος», επισημαίνοντας την εγγενή αστάθεια στις πηγές παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από αιολική και ηλιακή ενέργεια.
Επιπλέον, η νέα κυβέρνηση της Σουηδίας έχει καταργήσει τις κρατικές επιδοτήσεις για ηλεκτρικά αυτοκίνητα και plug-in υβριδικά.
Από τότε που η Γερμανία έκλεισε τους τρεις τελευταίους εναπομείναντες πυρηνικούς σταθμούς της, η χώρα έπρεπε να στραφεί στους γείτονές της για να κρατήσει τα φώτα αναμμένα. Η Γερμανία έχει μετατραπεί από εξαγωγέας ηλεκτρικής ενέργειας σε εισαγωγέας αναγκάζοντας χώρες όπως η Ελλάδα να αναπτύσσουν αιολικά πάρκα για να την τροφοδοτούν με ενέργεια, με τις όποιες συνέπειες παρατηρούμε στη χώρα μας.
Έτσι η χώρα μας καλείται να γίνει η «μπαταρία» της Ευρώπης φυτεύοντας παντού ανεμογεννήτριες; Ή σωστότερα η χώρα μας καλείται να γίνει ο σκουπιδοτενεκές της Ευρώπης πλουτίζοντας ξένες εταιρείες και τους συνήθεις Έλληνες ολιγάρχες. Ως μπαταρία θα συνεχίσουμε να υπάρχουμε. Μόνο που οι μπαταρίες έχουν κύκλο ζωής. Και κάποια στιγμή τις πετάνε στο καλάθι των αχρήστων. Αυτό είναι το μέλλον μας ως μπαταρία και ως χώρα δυστυχώς,
Εμείς πάλι αναγκαζόμαστε να πίνουμε τον καφέ μας με χάρτινο καλαμάκι προκειμένου να σωθεί ο πλανήτης από την οικολογική καταστροφή.
