Η Μαρία Γαβουνέλη είναι Γενική Διευθύντρια του ΕΛΙΑΜΕΠ.
Kαθηγήτρια στη Νομική Σχολή του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών και μέλος του Κέντρου Ερευνών για το Δημόσιο Διεθνές Δίκαιο, είναι ένα άτομο με πολλές περγαμηνές, και έχει διατελέσει σε υψηλά πόστα .
Το Ελληνικό Ίδρυμα Ευρωπαϊκής και Εξωτερικής Πολιτικής (ΕΛΙΑΜΕΠ) είναι ένας ανεξάρτητος, μη-κερδοσκοπικός οργανισμός παραγωγής έρευνας, ιδεών και προτάσεων πολιτικής, που ιδρύθηκε στην Αθήνα το 1988.
Αποστολή του ΕΛΙΑΜΕΠ είναι η επεξεργασία και διάδοση τεκμηριωμένης γνώσης για την αντιμετώπιση των μεγάλων προκλήσεων στο πεδίο της ευρωπαϊκής, εξωτερικής και ευρύτερα δημόσιας πολιτικής, και την εμπέδωση του ευρωπαϊκού προσανατολισμού της Ελλάδας.
Η οπτική γωνία του ΕΛΙΑΜΕΠ στις διεθνείς και περιφερειακές εξελίξεις που αφορούν την χώρα μας, είναι αμιγώς ευρωπαϊκή. Όχι εθνική. Και αυτό έχει να κάνει πιθανόν με τις πηγές χρηματοδότησης του Ιδρύματος που εκτείνονται πλέον έξω από τα σύνορα της χώρας κατά το μεγαλύτερο μέρος του προϋπολογισμού του.
Το ΕΛΙΑΜΕΠ αποτελεί βασικό πυλώνα επεξεργασίας και «εκπόνησης» εξωτερικής πολιτικής στο μέτωπο με την Τουρκία και τα Βαλκάνια, με τις απόψεις των μελών του να φιλοξενούνται συχνά-πυκνά σε «έγκυρες» εφημερίδες των Αθηνών και κεντρικά δελτία ειδήσεων.
Οι θέσεις του συμπλέουν σε ένα ευρωατλαντικό πρίσμα θεώρησης των πραγμάτων με το οποίο η Ελλάδα οφείλει να συμβιβαστεί, ανεξάρτητα από τις διαφορετικές επιλογές που πιθανόν να υπαγορεύουν τα εθνικά της συμφέροντα.
Απορίας άξιο είναι πως ένας ένας ανεξάρτητος, μη-κερδοσκοπικός οργανισμός μπορεί να επεμβαίνει σε εθνικά θέματα και γιατί να επηρεάζει με τέτοιο τρόπο την εξωτερική πολιτική;
Αν μπούμε στη διαδικασία λοιπόν να δούμε ποιοι είναι οι χρηματοδότες αυτού του οργανισμού αντιλαμβανόμαστε ότι εμπλέκονται 34 χορηγοί, ανάμεσά τους 10 πρεσβείες, και τράπεζες. Είναι ιδρύματα, όμιλοι και εταιρείες που επηρεάζουν το πολιτικό και οικονομικό γίγνεσθαι της χώρας.
Στη λίστα με τους συνεργάτες υπάρχουν δημοσιογράφοι οι οποίοι εργάζονται σε συγκεκριμένα μέσα και μεταφέρουν απόψεις μέσω εντύπων ή μέσω τηλεόρασης και διαδικτύου.
Επιπλέον υπάρχει ένας ισχυρός δεσμός αίματος μεταξύ των συνεργατών μιας που πολλά άτομα που συμμετέχουν σε αυτό είναι συγγενείς μεταξύ τους καθώς και μια δυνατή συναστρία συμφερόντων .
Ανάμεσα τους, διακρίνουμε την επιχειρηματική ελίτ της Ελλάδας, καθηγητές πανεπιστημίου , δεξαμενές σκέψης, που μόνο σκοπό έχουν πώς να πείσουν την κοινή γνώμη πόσο καλύτερη θα είναι η ζωή των Ελλήνων αν δώσουμε στους γείτονές μας κάποια «κομμάτια γης ή βράχια» ή το μισό Αιγαίο, που το χρειάζονται..
Αυτό το πολυπλόκαμο σύστημα σχέσεων και συμφερόντων, που γυρνάει γύρω από τους ίδιους ανθρώπους, γεννά τα περισσότερα ερωτήματα και γεμίζει με ερωτηματικά για τον ρόλο που διαδραματίζει ο οργανισμός
Αυτό δίνει απαντήσεις στο γιατί καμία θέση του ΕΛΙΑΜΕΠ δεν συνάδει με τα συμφέροντα και το αίσθημα του λαού μας.
Η κ. Γαβουνέλη αφού επανέλαβε ότι σε μια διαπραγμάτευση πάντα υπάρχουν υποχωρήσεις, ρωτήθηκε μέχρι που θα φθάνουν τα χωρικά μας ύδατα. «Στα 12, στα 6 ναυτικά μίλια, που θα είναι», τη ρώτησε ο δημοσιογράφος και εκείνη απάντησε: «Στα 8, στα 9 μίλια, να μια διαπραγμάτευση».
«Η λογική οποιασδήποτε διαπραγμάτευσης, είτε αγοράζουμε πατάτες στη λαϊκή είτε φτιάχνουμε την αιγιαλίτιδα είναι η ίδια…» …
Λυπούμαστε που το υπενθυμίζουμε δεν είναι τα χωρικά ύδατα σαν τις πατάτες στη Λαϊκή, κυρία Γαβουνέλη.
