Η Black Friday έχει καθιερωθεί να εορτάζεται κάθε τελευταία Παρασκευή του Νοέμβρη. Kάθε χρόνο οι επιχειρήσεις προβαίνουν σε σημαντικές εκπτώσεις στα προϊόντα τους . Φέτος η πολυπόθητη μέρα πέφτει στις 29 Νοεμβρίου.
Γιατί όμως αποδόθηκε ο όρος Black Friday; Υπάρχουν διάφορες εκδοχές.
Η αρχική είναι ότι τον 18ο αιώνα ήταν η μέρα του δουλεμπορίου για την Αμερική. Ήταν η μέρα που αγοράζονταν οι δούλοι για να μεταπωληθούν πολλούς μήνες αργότερα σε μεγαλύτερη τιμή. Αυτό γινόταν την τελευταία Παρασκευή του Νοεμβρίου, εποχή που έχει ολοκληρωθεί η συγκομιδή του καλαμποκιού και των άλλων καλλιεργειών της χρονιάς.
Αργότερα, ο όρος Black Friday παρουσιάστηκε το 1969, για να αποτυπώσει τη χρηματοπιστωτική κρίση και τη συντριβή της αμερικανικής αγοράς στις 24 Σεπτεμβρίου του 1969. Δύο φημισμένοι χρηματιστές αγόρασαν μεγάλες ποσότητες χρυσού, ελπίζοντας να αυξηθεί η τιμή του και να τον πουλήσουν για να πλουτίσουν, όμως η συνωμοσία τους αποκαλύφθηκε και οδήγησε στη χρεοκοπία των κορυφαίων χρηματιστών της Wall Street.
Στις αρχές της δεκαετίας του 60’ τα λογιστικά φύλλα ήταν χειρόγραφα και οι επιχειρήσεις κατέγραφαν τα στοιχεία με δύο χρώματα μελανιού: το κόκκινο μελάνι χρησιμοποιούνταν για τις ημέρες με αρνητικό ισολογισμό πωλήσεων, ενώ το μαύρο μελάνι για τις μέρες με μεγάλα κέρδη. Έτσι, επειδή η τέταρτη Παρασκευή του Νοέμβρη, δηλαδή η Παρασκευή μετά την Ημέρα των Ευχαριστιών, καθιερώθηκε ως η πρώτη ημέρα των πωλήσεων της χριστουγεννιάτικης περιόδου και δεδομένου ότι η προηγούμενη ημέρα είναι αργία για τους Αμερικάνους, ο τζίρος των πωλήσεων αυτήν την Παρασκευή ήταν πάντοτε θετικός, άρα και καταγεγραμμένος με μαύρο μελάνι!
Όποια εκδοχή και να ισχύει η ουσία είναι ότι πρόκειται για μια ακόμα καταναλωτική φιέστα που με δέλεαρ τις χαμηλές τιμές αγοράζουμε πράγματα που στην πραγματικότητα δεν τα έχουμε ανάγκη. Το σύστημα μας θέλει πάνω από όλα να είμαστε καταναλωτές.
Το άτομο σήμερα παρά τις ανέσεις που του διευκολύνουν τη ζωή βρίσκεται μέσα σε ένα ψυχικό τέλμα. Αυτό οφείλεται λόγω του μεγάλου ανταγωνισμού στον χώρο εργασίας, της αποξένωσης του με τους οικείους του, της αλόγιστης ενασχόλησης με τα ηλεκτρονικά μέσα, του λιγοστού χρόνου που διαθέτει πραγματικά για τον εαυτόν του και των πολλών υποχρεώσεών του στον σύγχρονο τρόπο ζωής. Οι αισθήσεις του έχουν «νεκρωθεί» και δεν μπορεί να απολαύσει, να βρει χαρά. Αποξενωμένος δέχεται παθητικά τα ξενόφερτα μοντέλα της Δύσης και τα υιοθετεί άμεσα. Νομίζει ότι όσο μεγαλύτερη καταναλωτική δύναμη έχει τόσο περισσότερη αξία αποκτά. ‘Έτσι , δημιουργούνται συνεχώς πλασματικές ανάγκες που τον σπρώχνουν σε εθιστικά αδιέξοδα. Γιατί το shopping therapy, προσφέρει μια παροδική ανακούφιση και χαρά όπως όλες οι εξαρτησιογόνες ουσίες. Μετά ξαναβουλιάζεις στο κενό. Η κατανάλωση γίνεται μια βουλιμική παρόρμηση που δίνει την ψευδαίσθηση της κάλυψης του εσωτερικού μας κενού.
Το υπάρχον κοινωνικοοικονομικό σύστημα ενισχύει τον καταναλωτισμό των ανθρώπων, δίχως ο κόσμος που το υπηρετεί να έχει επίγνωση για τις σοβαρές του επιπτώσεις στο ευ ζειν. Στην κοινωνία του σήμερα, οι άνθρωποι απομονώνονται όλο και περισσότερο, με συνέπεια να βιώνουν μια συναισθηματική δυσφορία, μια ματαίωση που ψάχνει διέξοδο σε λάθος κατευθύνσεις.
Μόνο η πνευματικότητα του ανθρώπου, η αυτογνωσία , η αυτοπραγμάτωση είναι η μοναδική του άμυνα και το αντίδοτο μέσα στην τοξικότητα της σημερινής κοινωνίας
